Cornelis de Kort was een Nederlandse schilder en graficus, geboren in 1910 in Hoboken (België) en later werkzaam in Gilze-Rijen. Hij begon al jong met exposeren en ontwikkelde zich tot een veelzijdig kunstenaar die vooral bekend werd om zijn portretten, landschappen en dorpsgezichten.
Zijn stijl is impressionistisch en realistisch, met aandacht voor licht, sfeer en zachte kleurtinten. Naast olieverfschilderijen maakte hij ook etsen en aquatinten, waarmee hij een breed publiek bereikte.
De Kort kreeg regelmatig portretopdrachten van lokale bestuurders en mogelijk zelfs van het Koninklijk Huis. Hoewel hij niet tot de avant-garde behoorde, stond hij bekend om zijn vakmanschap en gevoel voor sfeer. Zijn werk komt nog geregeld op de kunstmarkt voor, vooral in het segment van 20e-eeuwse Nederlandse figuratieve kunst.
In dit schilderij toont Cornelis de Kort zijn talent voor karaktervolle portretten en sfeervolle omgevingen. Op de voorgrond zien we een jonge vrouw met donkere ogen, gehuld in een rode hoofddoek en een eenvoudige vest. Haar directe blik en zelfbewuste houding trekken onmiddellijk de aandacht van de toeschouwer. Achter haar staat een werkpaard bij een woonwagen, wat het tafereel een landelijke, bijna nomadische sfeer geeft.
De compositie is krachtig opgebouwd, met brede, losse penseelstreken en warme aardetinten die contrasteren met de koele lucht op de achtergrond. De Kort weet zowel de fysieke aanwezigheid van de figuur als de melancholische stemming van de omgeving te vangen. Het schilderij ademt een gevoel van rust, eenvoud en waardigheid — kenmerken die typerend zijn voor De Korts menselijke benadering van zijn onderwerpen.
