Johan Claassen (1943-2023) was een veelzijdige Nederlandse kunstenaar, geboren in Beek en Donk. Hij was actief als beeldhouwer, schilder, tekenaar en assemblagekunstenaar. Claassen volgde een opleiding aan de Akademie voor Industriële Vormgeving in Eindhoven en gaf later les aan verschillende kunstacademies.
In zijn werk stond de menselijke interactie met de natuur centraal. Hij documenteerde bijvoorbeeld achtergelaten restanten in een metaalfabriek in Helmond tussen sluiting en sloop, wat resulteerde in het project 'Fabriekswerk' (1980). Daarnaast fotografeerde en filmde hij vanaf 1974 vogelverschrikkers in zijn omgeving en daarbuiten. Claassen liet de wind tekeningen maken, bekend als 'Aeolografieën' (1976), en bouwde in het IJsselmeer een wolkenobservatorium (1978).
Zijn werk kenmerkt zich door een mengeling van melancholie en humor en heeft een sterk associatief karakter. Hij was ook een verzamelaar van eigen dromen, die hij verwerkte in zijn kunst. In 2009 publiceerde hij het boek 'AEOLOS', waarin hij over zijn werk en inspiratiebronnen verhaalt.
Claassen exposeerde zijn werk in diverse musea en galerieën, waaronder het Noordbrabants Museum.
Zijn werk is opgenomen in verschillende collecties en wordt nog steeds gewaardeerd om zijn unieke benadering van kunst en natuur.
